Ан (Ана), Анахӑт турӑсене ыйтни
Ан (Ана), Анахӑт (Хӑт) турӑсен ячӗсем авалхи аккадсен Ану, Анту, шумерсен Ан-Ана, «Авестӑри» Анахит, Скандинави халӑхӗсен Ан-Анар туррисен ячӗсене ҫывӑх, пӗлтерӗшӗсемпе пӗр евӗрлех.
Ан турӑ — ҫӳлти, пӗлӗтри Турӑ ячӗ, уҫлӑх алӑкне тытса тӑраканӗ. Вӑл ҫумӑр, тӗтре, юр, пӑр ямалли йӗркене асӑрхать.
Анахӑтпа Ана — ҫӗр,тыр-пул,ҫимӗҫ,пулӑх туррисем. Ку турӑсен ячӗсене ака-суха, ӗҫҫи, вырма кӗллисенче асӑнаҫҫӗ, вӑй-халпа ӑнӑҫу ыйтаҫҫӗ.
Ҫумпайсем
Ана вӑйне илни (204)
- Кӗлӗ тата пил сӑмахӗсем
- Ӑрӑмлӑ сӑмахлӑх: пилпе халал, тупа, кӗлӗ-сӑрман тата вӗсене каламалли йӗркесем
Шырав
Пайсем
- Харкам сӑвап, сунӑм, тупа
- Тӗнче хӑвачӗсене чыслани
- Ҫурхи тата ҫуллахи уявсемпе чӳк кӗллисем
- Хӗле кӗнӗ йӗркепе калакан кӗлӗсем
- Кил-йышри кулленхи йӑласемпе кӗлӗсем
- Пытару йӗркипе сӑмахлӑхӗ
- Асӑну йӗркипе сӑмахлӑхӗ
- Хресчен ӗҫӗн кӗллисем
- Мӑчавӑрсем халӑха каланинчен